Reklam engelleyici olarak da adlandırılan reklam engelleyici, internette gezinirken görüntülenen reklamları gizleyen yazılım için genel bir terimdir. Nasıl çalıştığı açısından, web tarayıcısı, kullanıcının girişine göre sunucudan web sitesi verilerini ister. Sunucu isteğe yanıt verir ve kaynak kodunu gönderir ve web tarayıcısı kaynak kodunu dönüştürür ve ekranda görüntüler. Reklam engelleme aracı, bu işlemden önce müdahale eder ve istenmeyen reklamları kaynak koddan kaldırır. Böylece, kullanıcının web tarayıcısı, web sitesini kaldırılan reklamlarla birlikte görüntüler.
Reklam engelleme aracı, bilgisayarların yanı sıra Android ve iOS gibi mobil cihazların web tarayıcılarında da çalışmak üzere tasarlanmıştır. Sadece banner reklamlar ve pop-up reklamlar değil, aynı zamanda video reklamlar ve SNS zaman çizelgesi reklamları gibi tüm reklamlar. Reklamları gizlemeye ek olarak, yalnızca belirli web sitelerini gizlemek için bir URL de belirtebilirsiniz. İnternette kullanıcıları izlerken eklenen çerezleri engelleme işlevine sahip araçlar da vardır.
Tipik reklam engelleme araçları, tümü büyük web tarayıcıları ile uyumlu olan “Adblock Plus” ve “uBlock Origin” içerir. Ek olarak, şu anda engelleme filtrelerinin gücünde farklılıklar olsa da Chrome, Firefox ve Safari gibi büyük web tarayıcılarının da reklamların görüntülenmesini sınırlama işlevi vardır.
Öyleyse neden reklam engelleme araçları şu anda bu kadar dikkat çekiyor? İnternette yapılan aramaların sayısını deneme olarak görselleştirebilen Google trendinde reklam bloğu aramayı denediğimde, 2015 yılında karakteristik bir zirve oluşturdu ve oradan bir kez düşmesine rağmen her yıl yapılan arama sayısı Artmakta olduğu görülmektedir. Bu eğilimi oluşturan faktörlerden biri kötü amaçlı reklamcılıktır.
Kötü amaçlı reklamcılık, kötü amaçlı yazılım ve reklamcılık olmak üzere iki kelimeyi birleştiren uydurulmuş bir kelimedir. Kullanıcılara kötü amaçlı yazılım bulaştırmak veya onları kötü amaçlı web sitelerine yönlendirmek için otomatik olarak dağıtılan reklam mekanizmasını kullanır. Kötü amaçlı reklamcılığın yaygınlaşmasının arka planı, akıllı telefonların yaygınlaşmasının kullanıcı yelpazesini genişletmesi ve düşük BT okuryazarlığına sahip kullanıcıların bile interneti kullanmaya başlamış olmasıdır. Bu tür kullanıcılar saldırganlar için iyi hedefler haline geldi.
Reklam engelleme araçlarının öne çıkmasının başka nedenleri var. Bu günlerde düşüş olsa da kullanıcıların göz atmasını engelleyen reklamlar gösteren web siteleri ve diğer web siteleri var. Ek olarak, video izlenmeden önce görüntülenmeye zorlanan reklamlarla ilgili hayal kırıklığı olabilir. Bazı kullanıcıların iletişim ücretlerinden endişe duyduğu da doğrudur çünkü bu reklamlar birçok kez gösterilir.
Bu arka plana karşı, daha rahat bir internet deneyimini gerçekleştirmenin yollarından biri olarak reklam engelleme aracının medyada yer alma fırsatlarında artış olmuştur. Pratik yararlı bilgiler sağlayan birçok hack web sitesi ve blog, reklam engelleme araçları hakkında makaleler görmüş ve bunları gerçekten tanıtmıştır.
İlk bakışta, bu bizi daha kullanışlı hale getiren bir reklam engelleme aracıdır, ancak başka bir açıdan farklı bir görünüm görebiliriz. Sonra, reklam sağlayıcının yanına bakalım.
Reklam engelleme aracı, web tarayıcısının “addon” adı verilen uzantılarından biridir, ancak bu uzantının kendi başına bir güvenlik riski vardır. Bu sadece reklam engelleme araçlarıyla ilgili değil. Uzantılar kolayca kurulabilir ve kaldırılabilir, bu nedenle birçok kullanıcı onu kullanıyor olacaktır.
Genellikle, bir web tarayıcısına bir uzantı tanıtırken, araç cihazdaki bilgilere erişim gerektirir. Bunların arasında kullanıcı konum bilgisi, yer imleri, ziyaret edilen tüm web sitelerindeki kullanıcı verileri vardır. Yanlışlıkla bu hakların verilmesi nedeniyle kişisel bilgilerin sızdırılma riski vardır.
Örneğin, ekran görüntüsü almanıza yardımcı olacak uzantılar için kişilerinize erişmeniz gerekiyor mu? Web sitenizdeki reklamları engellemek için konumunuza mı ihtiyacınız var? Uzantıların sağladığı işlevsellik dikkate alındığında, gereğinden fazla gereksiz ayrıcalık gerektiren araçların kötü amaçlı olduğundan şüphelenilmelidir. Erişim hakları vermenin, lisanslı bilgileri sağlamak anlamına geldiği kuvvetle kabul edilmelidir.